Η εφηβεία δεν μπορεί να εννοηθεί ως απλό βιολογικό γεγονός. Οι οργανισμικές αλλαγές δεν γίνονται στο κενό αλλά μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο.Την περίοδο αυτή οι έφηβοι τείνουν να υποκαταστήσουν τους γονείς και την οικογένεια τους με την προσκόλληση στην ομάδα των συνομηλικων τους. Αυτό θα λειτουργήσει σαν γέφυρα για τη μετάβαση από τις εξαρτητικές σχέσεις στη δόμηση της ταυτότητας. Μέσα στις ομάδες των συνομηλίκων ο έφηβος αναγνωρίζεται, ανήκει και μοιράζεται εμπειρίες και με την κάλυψη της ομάδας θα μπορέσει να επιχειρήσει νέες προσπάθειες και να δοκιμάσει τις ικανότητες και τα όρια του.Δίνεται προτεραιότητα στη συμμόρφωση με τα πρότυπα εμφάνισης, μουσικής και τρόπου διασκέδασης της ομάδας. Ο έφηβος πρέπει να είναι όμοιος με τα μέλη της ομάδας για να νιώθει ότι ανήκει και διαφορετικός από τα μέλη άλλων ομάδων για να νιώθει ότι υπάρχει.Το σχολείο είναι ο χώρος που θα σχηματιστούν ομάδες, θα δοκιμαστούν ικανότητες, θα αναπτυχθούν σχέσεις, θα ανταλλαγούν εμπειρίες και θα διαμορφωθούν πρότυπα ζωής για τους εφήβους. Η σχέση με τους καθηγητές είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς αυτοί είναι πρωτεύουσες γονεϊκές φιγούρες σε μια περίοδο ανάπτυξης που αναζητούνται πρότυπα εκτός οικογένειας.Οι γονείς χρειάζεται να κατανοούν τις αλλαγές και την ανάγκη συναισθηματικής απομάκρυνσης του εφήβου και πρέπει να ανταπεξέλθουν στις συσσωρευμένες ματαιώσεις στη σχέση τους με τον έφηβο της οικογένειας.Επίσης είναι απαραίτητο για τους γονείς να είναι συναισθηματικά παρόντες, σταθεροί, δεκτικοί, ισχυροί και η συζυγική τους σχέση να είναι αρκετά καλή για να μπορούν να αντέξουν την περίοδο αμφισβήτησης τους από τους εφήβους της οικογένειας.
ΟΜΑΔΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ
Είναι γεγονός ότι στη σύγχρονη εποχή, στην οποία οι άνθρωποι απομακρύνονται όλο και περισσότερο, τα άτομα και ιδίως οι νέοι έχουν την έντονη επιθυμία να νιώσουν ότι ανήκουν σε μια ομάδα, σε μια κοινωνία, σε ένα σύνολο ανθρώπων. Στα πλαίσια αυτά, βρίσκουν καταφύγιο στις ομάδες κοινωνικοποίησης, οι οποίες όχι μόνο καλύπτουν την ανάγκη του ατόμου για ένταξη σε μια ομάδα, αλλά συγχρόνως συμβάλλουν σημαντικά στην κοινωνικοποίησή του και στην ομαλή και σταδιακή του ένταξη στο κοινωνικό σύνολο. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι τέτοιες ομάδες κοινωνικοποίησης, πέραν των φορέων που είναι η οικογένεια, το σχολείο, η παρέα, μπορεί να αποτελούν οι αθλητικοί σύλλογοι, οι αθλητικές ομάδες και τα κάθε είδους σωματεία, τα οποία αποβλέπουν τόσο στη σωματική ευεξία, όσο και στην ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ των νέων και στην ομαλή κοινωνικοποίηση των τελευταίων. Για παράδειγμα, η ομάδα καλαθοσφαίρησης, η ποδοσφαιρική ομάδα ή η συμμετοχή σε κάποιο ιππικό όμιλο έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να βοηθήσουν το νέο να κοινωνικοποιηθεί και να αποχτήσει τα αναγκαία εφόδια για τη μελλοντική του πορεία, αλλά συγχρόνως μεταδίδουν στο νέο τα ιδανικά και τις αξίες του συλλογικού πνεύματος, της συνεργασίας, της ευγενούς άμιλλας, του συναγωνισμού και όχι του ανταγωνισμού και της χαράς για τη συμμετοχή στα κοινά. Επίσης, διδάσκουν στο νέο την πειθαρχία και την αυτοπειθαρχία, τον καθιστούν συνεπή στις υποχρεώσεις του, υπεύθυνο για τις πράξεις του και υπόλογο για τα διάφορα σφάλματά του. Ταυτόχρονα, ο νέος έρχεται έτσι σε επαφή με τον αθλητισμό, γυμνάζεται, γνωρίζει τα αθλήματα και τα αγωνίσματα που υπάρχουν και τελικά αποκτά ολοκληρωμένη άποψη, διότι εμπλουτίζονται οι γνώσεις του. Επομένως, διαπιστώνει κανείς ότι οι έννοιες της κοινωνικοποίησης και του αθλήτισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, καθώς η μία αλληλοσυμπληρώνει την άλλη, οδηγώντας τελικά στην ολοκλήρωση και ομαλή κοινωνικοποίηση του νέου ανθρώπου.